-
W dniu 27 grudnia 2016 r. skierowano do Sądu Rejonowego w Wałbrzychu II Wydziału Karnego akt oskarżenia przeciwko Leszkowi L., byłemu Komendantowi Wojewódzkiemu Milicji Obywatelskiej w Wałbrzychu.
Leszka L. oskarżono o popełnienie 92 zbrodni komunistycznych, stanowiących jednocześnie zbrodnie przeciwko ludzkości, polegających na wydaniu w okresie od 12 do 17 grudnia 1981r. decyzji o internowaniu 92 osób. Oskarżony wydając poszczególne decyzje , powoływał się na przepisy nieistniejącego aktu prawnego w postaci dekretu z dnia 12 grudnia 1981r. ,, o ochronie bezpieczeństwa Państwa i porządku publicznego w czasie obowiązywania stanu wojennego ”, a w konsekwencji bezprawne pozbawił wolności 92 pokrzywdzonych.
W dniu 12 lutego 2018r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu uniewinnił oskarżonego Leszka L. od popełnienia wszystkich zarzuconych mu aktem oskarżenia czynów.
W dniu 4 października 2018r. Sąd Okręgowy w Świdnicy IV Wydział Karny Odwoławczy, w następstwie złożonej apelacji uchylił wyrok z dnia 12 lutego 2018r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wałbrzychu.
W dniu 27 marca 2019r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny otworzył przewód sądowy w sprawie p – ko Leszkowi L., po uchyleniu wyroku przez Sąd Okręgowy w Świdnicy. Oskarżyciel publiczny przedstawił zarzuty oskarżenia. Sąd uznał za ujawnione dowody, które nie miały wpływu na uchylenie wyroku i w celu udzielenia głosu stronom rozprawę odroczył.
W dniu 21 czerwca 2019r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny ogłosił wyrok w sprawie p – ko Leszkowi L. oskarżonemu o przestępstwa o przestępstwa z art. 189 §2 k.k. w zw. z art. 2 ust. 1 i art. 3 Ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.
Sąd uznał, że oskarżony Leszek L. w zakresie zarzuconych mu czynów ( z wyłączeniem 3 czynów) dopuścił się bezprawnego pozbawienia wolności pokrzywdzonych, przy czym każdorazowo okresy bezprawnego pozbawienia wolności nie przekraczały 7 dni ( art. 189 par. 1 k.k. ), a to z uwagi na publikację dekretu o stanie wojennym. W konsekwencji tej kwalifikacji prawnej, Sąd umorzył w tym zakresie postępowanie - wobec przedawnienia karalności zarzuconych przestępstw ( art. 17 par. 1 pkt 6 k.p.k. ). Jednocześnie Sąd uniewinnił oskarżonego Leszka L. od popełnienia czynów dot. bezprawnego pozbawienia wolności 3 osób z uwagi na to, że decyzje o internowaniach oskarżony wydał w dniu 17 grudnia 1981r. , a zatem już w dacie publikacji dekretu o stanie wojennym.
Od powyższego wyroku wywiedziono apelację. W dniu 22 listopada 2019r. Sąd Okręgowy w Świdnicy zmienił wyrok Sądu I – instancji, poprzez wyeliminowanie z kwalifikacji prawnej przepisu z art. 3 ustawy o IPN ( zbrodnia przeciwko ludzkości ) oraz uniewinnił oskarżonego od popełnienia jednego z zarzuconym mu czynów . W ustnych motywach Sąd wskazał , że w jego ocenie brak jest podstaw do przyjęcia , że zarzucone oskarżonemu czyny stanowiły zbrodnię przeciwko ludzkości. W sprawie uzyskano pisemne uzasadnienie wyroku z którego wynika między innymi, że w ocenie sądu odwoławczego, czyny przypisane oskarżonemu zagrożone były w chwili ich popełnienia karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, co przy zastosowaniu tez przyjętych w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2010r. oznacza, że ich karalność ustała z dniem 1 stycznia 1995 roku.
W dniu 16 kwietnia 2021r. Sąd Najwyższy uwzględnił kasację Dyrektora Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu – Zastępcy Prokuratora Generalnego i uchylił wyrok z dnia 22 listopada 2019r. Sądu Okręgowego w Świdnicy, a sprawę przekazał do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.
W dniu 22 lutego 2022r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny, po wywołaniu sprawy poinformował, że wpłynęła opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii dot. stanu zdrowia osk. Leszka L. Biegły stwierdził, że stan zdrowia oskarżonego, nie pozwala mu na branie udziału w postępowaniu sądowym w zakresie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu. Możliwy jest jednak jego udział w postępowaniu w siedzibie sądu w niedalekiej odległości od jego miejsca zamieszkania.
Mając na uwadze treść opinii Sąd Rejonowy poinformował, że po ustaleniu właściwego sądu, znajdującego w niedalekiej odległości od miejsca zamieszkania osk. Leszka L., w jego siedzibie oskarżony za pośrednictwem łączy wideo, będzie brał udział w rozprawie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu.
W dniu 11 sierpnia 2022r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny , po wywołaniu sprawy rozpoczął przewód sądowy, w którym osk. Leszek L. wziął udział za pośrednictwem łączy wideo. Sąd dopuścił udział biegłego psychologa z uwagi na wiek oskarżonego i jego liczne schorzenia.
Po zwięzłym przedstawieniu zarzutów aktu oskarżenia przez oskarżyciela, oskarżony nie przyznał się do ich popełnienia i odmówił składania wyjaśnień oraz udzielenia odpowiedzi na poszczególne pytania.
Obrońca oskarżonego złożył wniosek o ponowne uzyskanie i dołączenie do akt sprawy materiałów archiwalnych ( dowodów rzeczowych ), zwróconych po uprawomocnieniu się wyroku.
Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny wydał kolejne postanowienie o poołaniu biegłego psychologa, w celu określenia możliwości brania udziału w postępowaniu przez oskarżonego Leszka L.
- W dniu 10 grudnia 2019 roku skierowano do Sądu Rejonowego w Legnicy akt oskarżenia przeciwko byłemu funkcjonariuszowi M.O. w Legnicy Leonardowi P. oskarżonemu o znęcanie się od stycznia do kwietnia 1983 roku nad działaczem opozycji Stanisławem Z., które jest zarazem zbrodnią komunistyczną i przeciwko ludzkości wraz z wnioskiem złożonym w trybie art. 335§2 i 3 k.p.k. o wymierzenie oskarżonemu kary uprzednio z nim uzgodnionej. Tutejsza Komisja otrzymała jednak z Sądu Rejonowego w Legnicy pismo zawierające informację, że wobec cofnięcia przez oskarżonego zgody na zaproponowaną karę Sąd ten skierował sprawę na rozprawę, której pierwszy termin wyznaczył na 12 marca 2020 roku. Z uwagi na chorobę sędziego w tym czasie rozprawa nie odbyła się, a termin jej odroczono na 15 września 2020 roku. Tego też dnia sąd nie rozpoczął przewodu, bowiem uznał za zasadne – na wniosek obrońcy oskarżonego – przesłuchać tego ostatniego, na stałe mieszkającego w U.S.A., za pośrednictwem telekonferencji i w tym celu termin rozprawy odroczył na kolejny termin, tym razem na 19 lub 21 stycznia 2021 roku (sąd ma wybrać ostatecznie któryś z tych dni). W tym terminie jednak rozprawa nie odbyła się z uwagi na chorobę sędziego. Ostatecznie rozprawa miała się odbyć 26 maja 2021 roku. Po wywołaniu sprawy sędzia poinformował, że telekonferencja między Polską a U.S.A. w celu przesłuchania oskarżonego z przyczyn technicznych i prawnych nie może zostać przeprowadzona i należy poprzestać na odczytaniu wyjaśnień oskarżonego złożonych w toku śledztwa. Leonard P. w międzyczasie wypowiedział pełnomocnictwo swojemu dotychczasowemu obrońcy i ustanowił dla siebie nowego obrońcę, który złożył wniosek dowodowy o powołanie biegłego z zakresu medycyny sądowej w celu jednoznacznego ustalenia, czy na podstawie znajdującej się w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej dotyczącej nieżyjącego obecnie pokrzywdzonego Stanisława Zabielskiego można ustalić, czy, a jeżeli tak, to które, obrażenia mogły być spowodowane na skutek przestępczego zachowania się oskarżonego. W celu rozpoznania tego wniosku oraz przesłuchania byłej żony i syna pokrzywdzonego wyznaczono termin kolejnej rozprawy na 15 lipca 2021 roku. Tego dnia sąd otworzył przewód, odczytano akt oskarżenia, sąd odczytał zeznania nieżyjącego pokrzywdzonego Stanisława Z. i przesłuchał jego syna Dariusza Z.. 30 września 2021 roku Sąd zakończył postępowanie dowodowe i zamknął przewód sądowy, a w celu wygłoszenia przez strony mów końcowych przez strony i ogłoszenia wyroku rozprawę przerwał do 22 grudnia 2021 roku. Ostatecznie wyrokiem z 5 stycznia 2022 roku, sygn. akt II K 1624/19, Leonard P. został w całości uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i skazany na dwa lata pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na dwa lata próby oraz grzywnę w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 100 (sto) złotych za każdą z nich, a także zasądzono od skazanego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe i wymierzono opłatę w kwocie 1300 złotych. Wyrok ten jest zgodny z wnioskami prokuratora i uznany został więc przez niego za słuszny.
Od wyroku tego odwołał się jednak obrońca oskarżonego, które uwzględnił Sąd Okręgowy w Legnicy, który zmienił powyższy wyrok poprzez umorzenie postępowania z uwagi na przedawnienie karalności czynu. W najbliższym czasie w sprawie tej wywiedziona zostanie więc kasacja przez prokuratora IPN.