Instytut Pamięci Narodowej Uroczyste otwarcie nowej siedziby Instytutu Pamięci Narodowej w Opolu i odsłonięcie pomnika Wojciecha Korfantego – 11 października 2023 - Aktualności -

W uroczystości wziął udział prezes IPN dr Karol Nawrocki. Podkreślił on, że do skutecznego opowiadania o historii Polski i Polaków są niezbędni nie tylko pracownicy, ale i miejsce, gdzie historia będzie mogła być przekazywana:

– Aby móc skutecznie i efektywnie opowiadać o historii potrzebni są ludzie, pracownicy Instytutu Pamięci Narodowej. Niezbędne jest też miejsce, w którym historia będzie ożywać, gdzie będzie się mówić o doświadczeniu Polski i Polaków w wieku XX także po to, abyśmy w przyszłości żyli w bezpiecznym i wolnym kraju.

– powiedział prezes Instytutu Pamięci Narodowej, dr Karol Nawrocki.

Głos zabrał także wojewoda opolski Sławomir Kłosowski. Wyraził on wdzięczność Delegaturze IPN w Opolu za dotychczasową współpracę i zaznaczył, że praca w upamiętnianiu historii Śląska Opolskiego musi ciągle trwać:

Pracy do wykonania przed IPN na Opolszczyźnie jest jeszcze sporo, zarówno tej edukacyjnej jak i mającej na celu upamiętnienie dokonanych tu zbrodni. Dziękuję także prezesowi IPN za jego determinację w odkrywaniu prawdziwej historii i prawdy, która działa się tu na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci.

W uroczystości otwarcia wziął udział także m.in. prezydent Opola Arkadiusz Wiśniewski, przewodniczący Rady Miasta Opola Łukasz Sowada, a także poseł Paweł Kukiz. Z kolei bp dr hab. Rudolf Pierskała poświęcił nowy budynek opolskiej delegatury IPN.

Podczas uroczystego otwarcia została zaprezentowana wystawa „»Jesteśmy Polakami«. Związek Polaków w Niemczech” oraz była możliwość skorzystania z aplikacji stworzonej przez Biuro Nowych Technologii „Szybowcowa ‘87”, która dzięki goglom VR pozwala na wejście de peerelowskiego bloku we Wrocławiu, gdzie znajdowała się konspiracyjna drukarnia „Solidarności Walczącej” w latach 80. XX w.

Nowa siedziba znajduje się kilkaset metrów od niedawno otwartego Centrum Usług Publicznych przy ul. płk. Witolda Pileckiego 1. W nowoczesnym, dwupiętrowym budynku będą znajdować się pomieszczenia edukacyjne, warsztatowe oraz sala konferencyjna. Nowa przestrzeń pozwoli na realizację funkcji naukowych i edukacyjnych na dużo wyższym poziomie. Nowoczesna siedziba Delegatury będzie służyć mieszkańcom Opola i województwa opolskiego a także stanie się miejscem opolskiej edukacji historycznej. Budynek jest dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Będzie to pierwsza samodzielna siedziba IPN w Opolu. Dotychczas znajdowała się ona w Instytucie Śląskim.

Kolejnym ważnym wydarzeniu, które odbyło się 11 października w Opolu było odsłonięcie popiersia Wojciecha Korfantego na dziedzińcu Opolskiego Urzędu Wojewódzkiego.

 – Rozkochiwał się w Polsce i polskości, rozkochiwał się w polskiej literaturze, w polskiej historii i w polskim języku. Służył Rzeczypospolitej Polskiej i Polakom przed rokiem 1918 jako polityk, działacz społeczny, dziennikarz, publicysta. Służył w walce o nasze granice, dokonując i podejmując ciężkich decyzji, choćby jako dyktator zwycięskiego III powstania śląskiego.

– Robił wszystko, aby Polska była silna, sprawiedliwa i katolicka – tak zapisał w swoim testamencie.

- tak opisał postać jednego z ojców polskiej niepodległości prezes IPN dr Karol Nawrocki.

W wydarzeniu wzięli udział m.in. poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Janusz Kowalski, senator Rzeczypospolitej Polskiej Jerzy Czerwiński, dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu dr Kamil Dworaczek, naczelnik Delegatury IPN w Opolu dr Iwona Demczyszak, Wojewoda Opolski Sławomir Kłosowski, a także przewodniczący Rady Miasta Opola Łukasz Sowada.

Pomnik powstał ze wspólnej inicjatywy Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu oraz Wojewody Opolskiego Sławomira Kłosowskiego.

***

Urodzony w 1873 r. Korfanty w 1903 zasiadł w Reichstagu jako poseł ze Śląska, gdzie reprezentował Koło Polskie. Mandat sprawował do roku 1911. Ponownie został posłem w czerwcu 1918 roku. Zasłynął wówczas z ogłoszenia w Reichstagu żądania przyłączenia do Polski wszystkich ziem zaboru pruskiego i Górnego oraz Średniego Śląska. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został posłem do Sejmu Ustawodawczego. Kolejne lata to aktywna działalność na Śląsku. Mianowany przez rząd komisarzem plebiscytowy kierował pracami organizacyjnymi i politycznymi. Po przegranym głosowaniu stanął na czele III powstania śląskiego.

Uczestniczył w ogólnopolskiej polityce, był wicepremierem w rządzie Wincentego Witosa w 1923 r. Po zamachu majowym w opozycji. Aresztowany w 1930 roku wraz posłami Centrolewu został osadzony w twierdzy brzeskiej.
Zwolniony po kilku miesiącach stanął na czele Polskiego Stronnictwa Chrześcijańsko-Demokratycznego i został senatorem. W 1935 roku wyjechał na emigracje, zamieszkał w Pradze, brał udział w powstaniu opozycyjnego wobec sanacji Frontu Morges. Wrócił do Polski, gdy Hitler wypowiedział układ o nieagresji, w kwietniu 1939 roku, ale na kilka miesięcy trafił do więzienia. Wyszedł z niego ciężko chory w lipcu.

Zmarł w Katowicach na dwa tygodnie przed wybuchem wojny, został pochowany w Katowicach, na cmentarzu przy ul. Francuskiej, zwanym Śląskimi Powązkami. Jego pogrzeb stał się wielką manifestację patriotyczną. W 1997 roku Rzeczpospolita uczciła Korfantego odznaczając go Orderem Orła Białego.